ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ


«Ο Παντοκράτορας κρατά στο Χέρι Του την βραδυνή Θυσία»

Η νύχτα αγκαλιάζει προσευχόμενες ψυχές σαν βρεφικό νανούρισμα. Στο μικρό καθολικό, οι γέροντες ξαπλωμένοι στο έδαφος, παραδομένοι στην εικόνα του Νυμφίου αποκαθηλώνουν ικετευτικά τους συγγνωστούς τους λογισμούς. Απόκοσμες εικόνες στο μικρό εκκλησάκι αναπνέουν μέσα από την θυμιασμένη ομίχλη των παρακλητικών τους λόγων. M' ένα τρακοσάρι κομποσκοίνι μετρούν ανάποδα τις μέρες, φτάνοντας ως την γέννησή τους. Ο παππά Διονύσης με αφημένο βλέμμα στην γη που περιμένει, σκύβει το κεφάλι στην ανατολή της μετανοίας του. Τί κόσμος τούτος Θεέ μου! Βαστάζουμε στις χούφτες μας τη Μάννα Ορθοδοξία και δεν θωρούμε το απροσμέτρητο κάλλος της και την ενδόμυχη υπόστασή της. Όταν τρίζουν τα θολά τζάμια από τα σιδερένια παραθύρια, νομίζεις, πως χοροί αγίων ήλθαν για να συνεκκλησιαστούν με τους χοικούς, ταμένους αδελφούς τους. Ο πολυέλαιος γυρνοφέρνει κυκλικά απ' τον καπνισμένο τρούλλο, ο Παντοκράτορας κρατάει στο χέρι του την βραδυνή θυσία, αίνοι και ύμνοι γίνονται δώρα ευχαριστιακά στα πόδια του Θεού μας. Κι όταν τελειώνει η ακολουθία, σκυμμένα πρόσωπα προσμετρούν μ' ένα Κύριε ελέησον, τα ανεβαίνοντα βήματά τους. Μακρύς ακόμα ο δρόμος της σταυρικής θυσίας. Ταιριάζει σε ορθοδόξους, να βλέπουν από μακριά τον σταυρό, που θα κρεμάσουν πάνω του τ' απόκοσμα όνειρά τους. Ποθούμε Χριστό, Αυτόν, Εσταυρωμένο, εξαντλούμε τους ονειρεμένους πόθους μας στο κοινό ποτήριο, ακροβατούμε την θωριά μας ανάμεσα στην πτώση και την έγερση. Τελούμε πνευματικά « ανάπηροι» στο μακαρισμό του εξαρτημένου Εγώ μας, αναζητούμε την χαμένη αρτιμέλεια της υποστελλόμενης ψυχής μας, ανυπακούουμε στην υποκριτική στάση ζωής. Ο Χριστός δεν είναι αφηρημένη έννοια, είναι η Οδός και η Αλήθεια, η Αγάπη κι η Ζωή, το προσδοκώμενο όνειρο της αναστάσιμης ελπίδας. Έχουμε Εκκλησία να κλάψουμε τους δρόμους που δεν διαβήκαμε, κατέχουμε αγίους να κρεμάσουμε την απόμακρη ματιά μας, μια Παναγιά να πνίξουμε στον κόρφο της την εαλωμένη αθωότητα της παιδικής αμεριμνησίας μας, κι αγγέλους τόσους, όσα είναι αυτά που χάσαμε, όσα είναι αυτά που ελπίζουμε, όσα είναι αυτά, που ίσως έρθουνε μια μέρα! Μπουσουλάμε γογγύζοντας στους εφάμαρτους δρόμους της υποκριτικής ζωής μας, έρπουμε γλοιωδώς στην λάσπη, που εωσφορικώς βαπτίσαμε πολιτισμένη κοινωνία! Επιτέλους να πάψουν αυτοί οι διαρκείς κύκλοι γύρω απ' τον ειδωλολάτρη εαυτό μας, το μεγαλείο του χριστιανού αναπαύεται στον προσευχητικό ξεσηκωμό και την ταπεινή μεγαλοσύνη. Η αγάπη μας είναι η σταυρική θυσία του εγώ μας στην εγωϊκότητα των άλλων. Ο σταυρός μας είναι τα ζυγιστικά του Πατρός που σβήνουν με γομολάστιχα τις μεγαλεπίβολες, θηριώδεις αμαρτίες μας κι η ελπίδα μας φοράει τα καλά της μπροστά στο αιματοβαμμένο δισκοπότηρο του αμνοικού Ιησού μας. Τα βράδια αιωρούνται χαροποιά στα γράμματα της αγιοπνευματικής Αλφαβήτας, ζωγραφίζουν την Πίστη ως έκθαμβο, αγιοπρεπές θήλυ, που ίσταται σε συννεφοσκεπούσα ομίχλη, πάνω από τα μικροκαμωμένα σπίτια των ανθρώπων. Πορφυροφορούσα κόρη, που χάσκει με χαμόγελο και κορομηλένια μάγουλα, που ροδοκοκκινίζουν στην παρακλητική αγάπη των πιστών. Η Πίστη είναι αναγεννητικό επίθεμα στις πληγές της αμαρτίας, δροσερή ανάσα στην πνευματική άπνοια των φιλόνικων ανθρώπων, σουλατσάρει σε χλοερούς, φρεσκοσκαμμένους κήπους και περιβόλια που μεθούν στην αρχοντιά των λουλουδιών. Βαστάει στα χέρια της τα εύοσμα βασιλικά των Χριστοφόρων λόγων, λούζεται μακάρια στην μετάνοια ενός αλλόφρονα, που ανακαλύπτει πάνω της τον μυρίπνοο Παράδεισο της συστελλόμενης ψυχής. Η Πίστη Θε μου είναι τα χρυσαφένια στάρια του χωριού, που μικρά, βάζαμε τρεχάλα ανάμεσα στα ξεραμένα στάχυα και τ' αγκάθια του αγρού, το ανταριασμένο βουϊτό από τους μεγαλοδύναμους ήχους των ελάτων, που στέκονταν πάντα όρθια. Νοικοκύρηδες, φρεσκοπλυμένοι χωρικοί, που τις Κυριακές έπαιρναν τα δύσβατα μονοπάτια για την εκκλησιά των Παμμεγίστων Ταξιαρχών! Βλέπαμε την Πίστη να σιγοντάρει στο αναλόγιο, εκείνον τον ταπεινό, ολιγογράμματο ιερέα, που έβγαινε στον άμβωνα για να μοιράσει τ' αντίδωρα κρίνα της ανυπέρβλητης αγάπης. Ύστερα βοηθούσε στα χωράφια την μαυροφορεμένη χήρα, που πριν να σπείρει τον καρπό στα σκαλισμένα αυλάκια, σταύρωνε με το χέρι της το αγιασμένο χώμα, ράντιζε με αγιασμό εκείνον τον πολύχρωμο, ταιριαστό μπαχτσέ με τις ντάλιες, τους κατιφέδες και τους κρίνους. Η Πίστη πάλι κατοικεί στα αδύναμα σπίτια των φτωχών, κάθεται στο τραπέζι με τα αλάδωτα ρεβίθια, τις ελιές και το αχνισμένο, ζυμωτό ψωμί, χορταίνει τα στόματα με μοσχοθυμιασμένες ευλογίες και απόκοσμες παραινέσεις της ερήμου. Σκάει χαμόγελο στην βρεφική αγνότητα Χριστούλιδων μικρών! Η Πίστη δεν λέει ψέμματα στα χείλη των παιδιών, παίζει κυνηγητό με την ταπείνωση και κρυφτό με την ντροπή. Στέκει προσευχητικά μετέωρη σε νηπιακούς ασπασμούς, σε ανυπόκριτες, παιδικές προσευχές. Είναι το θεϊκό αντίδοτο στο διάβα μιας φουσκοθαλασσιάς ζωής, το υπέρμαχο δοξάρι στην ηδύχοη πνοή του ουρανού, η υπογραφή του Θεού στην μετάνοια του πιστού. Μακάριοι αυτοί που την βρήκαν να τους περιμένει με το πρωϊνό ξύπνημα της αυγής και την εσπερινή δύση του ηλίου! (Φθινόπωρο 2013) Γιώργος Δ. Δημακόπουλος Δημοσιογράφος





Ιστολόγιο «ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ»

Έτος: 11ο (2013 - 2024)

Δημοσιογραφικό Εργαστήρι Ορθόδοξης Μαρτυρίας και Ομολογιακής Κατάθεσης

Διαχειριστής:

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

Icon by Serhei Vandalovskiy, icon - painter, Ukraine



«Απάνου απ' το κρεββάτι μου βαθειά παρηγοριά μου / Καρφώνω την εικόνα Σου, και τώρα η κάμαρά μου. / Είναι και μνήμα θλιβερό και χαρωπή εκκλησία / Σκοτάδι η θλίψι μου σκορπά και λάμψιν η θρησκεία».



Κωστής Παλαμάς


Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2016

Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ (2016)




Την μεγάλη Δεσποτική εορτή των Αγίων Θεοφανείων εόρτασε με κάθε μεγαλοπρέπεια η τοπική μας Εκκλησία, 

η οποία όπως κάθε χρόνο φιλοξένησε την Συνοδική Τελετή του Αγιασμού των Υδάτων



Χιλιάδες πιστοί ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Μητρός Εκκλησίας 

κατέκλυσαν τον Κεντρικό Λιμένα Πειραιώς δίδοντας θερμό και ομολογιακό παρόν. 

Της τελετής του Αγιασμού των Υδάτων προεξήρχε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος 

Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Καλλίνικος Α΄, 

συμμετεχόντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών, Πειραιώς κ. Γεροντίου, 

Αττικής κ. Χρυσοστόμου, Τορόντο κ. Μωυσέως, Ωρωπού κ. Κυπριανού, 

του Θεοφιλεστάτου ΕπισκόπουΛούνης Σιλουανού, καθώς και των εκπροσώπων 

της αδελφής Εκκλησίας της Ρουμανίας, Θεοφιλεστάτων Επισκόπων Σουτσάβας κ. Σωφρονίου

 και Πλοεστίου κ. Αντωνίου.


Προ της τελετής τελέσθηκε αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Ι. Ναό Αγίου Φιλίππου Καμινίων, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αττικής και Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου, και εν συνεχεία ακολούθησε η Ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού. Με την ολοκλήρωση του Αγιασμού, σχηματίστηκε μεγαλειώδης λιτανευτική πομπή με τη συμμετοχή εκατοντάδων νέων και νεανίδων κάθε ηλικίας, ιεροπαίδων αλλά και ενδεδυμένων παραδοσιακές στολές από διάφορες περιοχές της πατρίδος μας η οποία συνόδευσε εν πάσα τιμή και μεγαλοπρεπεία τον Τίμιο Σταυρό προς τον χώρο της τελετής. Κληρικοί της τοπικής μας Εκκλησίας, της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και των Ι. Μητροπόλεων Αττικής, και Ωρωπού, εκπρόσωποι των Ιερών Μονών, των τοπικών εκκλησιαστικών κοινοτήτων με επικεφαλής τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο και τα μέλη της Ιεράς Συνόδου και τους εκπροσώπους των αδελφών Εκκλησιών έδωσαν τον ομολογιακό παλμό. 


Την λιτανευτική πομπή πλαισίωσαν οι φιλαρμονικές μπάντες του Πολεμικού Ναυτικού, της πόλεως μας του Δήμου Πειραιώς, του Δήμου Ασπροπύργου και άλλες ενώ τον Τίμιο Σταυρό συνόδευσε ένοπλο τιμητικό άγημα του Πολεμικού Ναυτικού. Επί του λιμένος τιμές απέδωσε η φιλαρμονική μπάντα του Λιμενικού Σώματος. Προς το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας μας που γέμισε τον τεράστιο χώρο του λιμένος λόγους πατρικούς απηύθυνε ο Μακαριώτατος Προκαθήμενος της μαρτυρικής μας Εκκλησίας, καλώντας κληρικούς και λαϊκούς να μην υποστείλουν το λάβαρο του ιερού μας αγώνος ενώ ευχήθηκε ο Θεός να χαρίσει ειρήνη στον χειμαζόμενο κόσμο. Τόσο κατά την Θεία Λειτουργία όσο και κατά την τελετή του Αγιασμού των υδάτων, ύμνους απέδωσε με τρόπου υποδειγματικό η βυζαντινή χορωδία της Ιεράς Μητροπόλεως Γ.Ο.Χ. Πειραιώς και Σαλαμίνος, υπό την διεύθυνση του πρωτοψάλτου κ. Αθανασίου Ιωαννίδη. 40 Νέοι βούτηξαν στα παγωμένα ύδατα. 


Για μια ακόμη χρονιά εντυπωσιακός ήταν ο αριθμός των νέων που αψήφησαν το κρύο και τις δύσκολες συνθήκες που επικρατούν στο λιμάνι του Πειραιά. Περίπου 40 νέοι βούτηξαν στα παγωμένα νερά για να ανασύρουν τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό την στιγμή που τα σταθμεύοντα πλοία απέδιδαν τιμή στον Φανέντα Κύριο δια συνεχών συριγμών. Tην τελετή παρακολούθησαν πολλοί εκπρόσωποι της Πολιτείας, του Κοινοβουλίου, όλων των βαθμών της Τοπικής Αυτοδικοικήσεως και των σωμάτων Ασφαλείας. Ανάμεσα τους ήταν: ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας κ. Θεόδωρος Δρίτσας, ο Πρόεδρος της Ενώσεως Κεντρώων κ. Βασίλειος Λεβέντης, η εκπρόσωπος του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων Βουλευτής κα. Ευαγγελία Καρακώστα, ο εκπρόσωπος του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως Βουλευτής κ. Ιωάννης Τραγάκης, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Πειραιώς και εκπρόσωπος του κ. Δημάρχου κ. Γεώργιος Δαβάκης. Παρέστησαν επίσης, οι Βουλευτές κ.κ. Κ. Κατσαφάδος, Β. Οικονόμου και Η. Παναγιώταρος. 


Οι Δήμαρχοι: Σαλαμίνος κα. Ισιδώρα Νάνου, Κορυδαλλού κ. Σταύρος Κασιμμάτης, Αγίας Βαρβάρας κ. Γεώργιος Καπλάνης, Ασπροπύργου κ. Νικόλαος Μελετίου, ο τ.Δήμαρχος Σαλαμίνος κ. Ι. Τσαβαρής, η τ. Δήμαρχος Δεσφήνας κα Π. Καμπαφλή. Οι Αντιδήμαρχοι, Νικαίας Ρέντη κ. Δ. Σταματάτος, Αγίας Βαρβάρας κ. Σ. Σαββίδης, Ασπροπύργου κ. Α. Παπαδόπουλος, Α. Κωνσταντινίδης, και Π. Σαββίδης. Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι, Πειραιώς κ. Σ. Βοϊδονικόλας Σαλαμίνος: κ. Ι. Φιλιάκος, Ασπροπύργου κα. Σ. Μαυρίδη, Διονύσου κ. Π. Τσούκας. Επίσης, τα στελέχη του κόμματος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, κ.κ. Γεώργιος Βαγιάκης, Ι. Παπάκης, Ι. Μοίρας, Στρατηγός κ. Α. Φλεβοτόμος, Σμήναρχος κ. Ι. Κιαμίλης και Φ. Οικονομίδης. Ο Πρόεδρος της Κερκυραϊκής ενώσεως Πειραιώς και εκδότης κ. Δημήτριος Μουζακίτης, ο Πρόεδρος της Ένωσης Καταναλωτών Ελλάδος κ. Τσιφάκης Μιχάλης, ο Πρόεδρος του ομίλου για την Unesco Πειραιώς κ. Μαρωνίτης Ιωάννης, ο Αντιπρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Αυτιστικών Παιδιών κ. Ανδρεόγλου Ιωάννης, ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου Ακρίτες του Πόντου κ. Ποιμενίδης Στέφανος. Οι Πολιτευτές κ.κ. Ζωή Ρούσσου, Ζησιμάτος Γεώργιος, Μαυρέας Πέτρος, και Νικόλαος Ψάρρης.



Μετά το πέρας της Τελετής του Αγιασμού των Υδάτων η λαμπρά λιτανευτική πομπή 

κατευθύνθηκε προς το κέντρο της πόλεως, 

όπου στα προπύλαια του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιώς εψάλλη η απόλυσις

 και ακολούθησε η ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου.





Εκ του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Μητρόπολης Πειραιώς και Σαλαμίνος 
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών
Ιστοσελίδα http://impc.gr/


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Print Friendly and PDF