ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ


«Ο Παντοκράτορας κρατά στο Χέρι Του την βραδυνή Θυσία»

Η νύχτα αγκαλιάζει προσευχόμενες ψυχές σαν βρεφικό νανούρισμα. Στο μικρό καθολικό, οι γέροντες ξαπλωμένοι στο έδαφος, παραδομένοι στην εικόνα του Νυμφίου αποκαθηλώνουν ικετευτικά τους συγγνωστούς τους λογισμούς. Απόκοσμες εικόνες στο μικρό εκκλησάκι αναπνέουν μέσα από την θυμιασμένη ομίχλη των παρακλητικών τους λόγων. M' ένα τρακοσάρι κομποσκοίνι μετρούν ανάποδα τις μέρες, φτάνοντας ως την γέννησή τους. Ο παππά Διονύσης με αφημένο βλέμμα στην γη που περιμένει, σκύβει το κεφάλι στην ανατολή της μετανοίας του. Τί κόσμος τούτος Θεέ μου! Βαστάζουμε στις χούφτες μας τη Μάννα Ορθοδοξία και δεν θωρούμε το απροσμέτρητο κάλλος της και την ενδόμυχη υπόστασή της. Όταν τρίζουν τα θολά τζάμια από τα σιδερένια παραθύρια, νομίζεις, πως χοροί αγίων ήλθαν για να συνεκκλησιαστούν με τους χοικούς, ταμένους αδελφούς τους. Ο πολυέλαιος γυρνοφέρνει κυκλικά απ' τον καπνισμένο τρούλλο, ο Παντοκράτορας κρατάει στο χέρι του την βραδυνή θυσία, αίνοι και ύμνοι γίνονται δώρα ευχαριστιακά στα πόδια του Θεού μας. Κι όταν τελειώνει η ακολουθία, σκυμμένα πρόσωπα προσμετρούν μ' ένα Κύριε ελέησον, τα ανεβαίνοντα βήματά τους. Μακρύς ακόμα ο δρόμος της σταυρικής θυσίας. Ταιριάζει σε ορθοδόξους, να βλέπουν από μακριά τον σταυρό, που θα κρεμάσουν πάνω του τ' απόκοσμα όνειρά τους. Ποθούμε Χριστό, Αυτόν, Εσταυρωμένο, εξαντλούμε τους ονειρεμένους πόθους μας στο κοινό ποτήριο, ακροβατούμε την θωριά μας ανάμεσα στην πτώση και την έγερση. Τελούμε πνευματικά « ανάπηροι» στο μακαρισμό του εξαρτημένου Εγώ μας, αναζητούμε την χαμένη αρτιμέλεια της υποστελλόμενης ψυχής μας, ανυπακούουμε στην υποκριτική στάση ζωής. Ο Χριστός δεν είναι αφηρημένη έννοια, είναι η Οδός και η Αλήθεια, η Αγάπη κι η Ζωή, το προσδοκώμενο όνειρο της αναστάσιμης ελπίδας. Έχουμε Εκκλησία να κλάψουμε τους δρόμους που δεν διαβήκαμε, κατέχουμε αγίους να κρεμάσουμε την απόμακρη ματιά μας, μια Παναγιά να πνίξουμε στον κόρφο της την εαλωμένη αθωότητα της παιδικής αμεριμνησίας μας, κι αγγέλους τόσους, όσα είναι αυτά που χάσαμε, όσα είναι αυτά που ελπίζουμε, όσα είναι αυτά, που ίσως έρθουνε μια μέρα! Μπουσουλάμε γογγύζοντας στους εφάμαρτους δρόμους της υποκριτικής ζωής μας, έρπουμε γλοιωδώς στην λάσπη, που εωσφορικώς βαπτίσαμε πολιτισμένη κοινωνία! Επιτέλους να πάψουν αυτοί οι διαρκείς κύκλοι γύρω απ' τον ειδωλολάτρη εαυτό μας, το μεγαλείο του χριστιανού αναπαύεται στον προσευχητικό ξεσηκωμό και την ταπεινή μεγαλοσύνη. Η αγάπη μας είναι η σταυρική θυσία του εγώ μας στην εγωϊκότητα των άλλων. Ο σταυρός μας είναι τα ζυγιστικά του Πατρός που σβήνουν με γομολάστιχα τις μεγαλεπίβολες, θηριώδεις αμαρτίες μας κι η ελπίδα μας φοράει τα καλά της μπροστά στο αιματοβαμμένο δισκοπότηρο του αμνοικού Ιησού μας. Τα βράδια αιωρούνται χαροποιά στα γράμματα της αγιοπνευματικής Αλφαβήτας, ζωγραφίζουν την Πίστη ως έκθαμβο, αγιοπρεπές θήλυ, που ίσταται σε συννεφοσκεπούσα ομίχλη, πάνω από τα μικροκαμωμένα σπίτια των ανθρώπων. Πορφυροφορούσα κόρη, που χάσκει με χαμόγελο και κορομηλένια μάγουλα, που ροδοκοκκινίζουν στην παρακλητική αγάπη των πιστών. Η Πίστη είναι αναγεννητικό επίθεμα στις πληγές της αμαρτίας, δροσερή ανάσα στην πνευματική άπνοια των φιλόνικων ανθρώπων, σουλατσάρει σε χλοερούς, φρεσκοσκαμμένους κήπους και περιβόλια που μεθούν στην αρχοντιά των λουλουδιών. Βαστάει στα χέρια της τα εύοσμα βασιλικά των Χριστοφόρων λόγων, λούζεται μακάρια στην μετάνοια ενός αλλόφρονα, που ανακαλύπτει πάνω της τον μυρίπνοο Παράδεισο της συστελλόμενης ψυχής. Η Πίστη Θε μου είναι τα χρυσαφένια στάρια του χωριού, που μικρά, βάζαμε τρεχάλα ανάμεσα στα ξεραμένα στάχυα και τ' αγκάθια του αγρού, το ανταριασμένο βουϊτό από τους μεγαλοδύναμους ήχους των ελάτων, που στέκονταν πάντα όρθια. Νοικοκύρηδες, φρεσκοπλυμένοι χωρικοί, που τις Κυριακές έπαιρναν τα δύσβατα μονοπάτια για την εκκλησιά των Παμμεγίστων Ταξιαρχών! Βλέπαμε την Πίστη να σιγοντάρει στο αναλόγιο, εκείνον τον ταπεινό, ολιγογράμματο ιερέα, που έβγαινε στον άμβωνα για να μοιράσει τ' αντίδωρα κρίνα της ανυπέρβλητης αγάπης. Ύστερα βοηθούσε στα χωράφια την μαυροφορεμένη χήρα, που πριν να σπείρει τον καρπό στα σκαλισμένα αυλάκια, σταύρωνε με το χέρι της το αγιασμένο χώμα, ράντιζε με αγιασμό εκείνον τον πολύχρωμο, ταιριαστό μπαχτσέ με τις ντάλιες, τους κατιφέδες και τους κρίνους. Η Πίστη πάλι κατοικεί στα αδύναμα σπίτια των φτωχών, κάθεται στο τραπέζι με τα αλάδωτα ρεβίθια, τις ελιές και το αχνισμένο, ζυμωτό ψωμί, χορταίνει τα στόματα με μοσχοθυμιασμένες ευλογίες και απόκοσμες παραινέσεις της ερήμου. Σκάει χαμόγελο στην βρεφική αγνότητα Χριστούλιδων μικρών! Η Πίστη δεν λέει ψέμματα στα χείλη των παιδιών, παίζει κυνηγητό με την ταπείνωση και κρυφτό με την ντροπή. Στέκει προσευχητικά μετέωρη σε νηπιακούς ασπασμούς, σε ανυπόκριτες, παιδικές προσευχές. Είναι το θεϊκό αντίδοτο στο διάβα μιας φουσκοθαλασσιάς ζωής, το υπέρμαχο δοξάρι στην ηδύχοη πνοή του ουρανού, η υπογραφή του Θεού στην μετάνοια του πιστού. Μακάριοι αυτοί που την βρήκαν να τους περιμένει με το πρωϊνό ξύπνημα της αυγής και την εσπερινή δύση του ηλίου! (Φθινόπωρο 2013) Γιώργος Δ. Δημακόπουλος Δημοσιογράφος





Ιστολόγιο «ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ»

Έτος: 11ο (2013 - 2024)

Δημοσιογραφικό Εργαστήρι Ορθόδοξης Μαρτυρίας και Ομολογιακής Κατάθεσης

Διαχειριστής:

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

Icon by Serhei Vandalovskiy, icon - painter, Ukraine



«Απάνου απ' το κρεββάτι μου βαθειά παρηγοριά μου / Καρφώνω την εικόνα Σου, και τώρα η κάμαρά μου. / Είναι και μνήμα θλιβερό και χαρωπή εκκλησία / Σκοτάδι η θλίψι μου σκορπά και λάμψιν η θρησκεία».



Κωστής Παλαμάς


Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu

Σάββατο 25 Ιουλίου 2015

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ





Η νέα τάξις πραγμάτων και νέα εποχή βαδίζει εις την πανθρησκείαν του αντιχρίστου.

Δύο θεσμοί αντιστέκονται έχοντες βοήθειαν ει μη μόνον από τον Θεόν 

και ολίγους πιστούς, που τους συμπαρίστανται.

Θέλουν να τους εξαναγκάσουν να υποκύψουν ή να τους εκδιώξουν,

τον μεν Πατριάρχην Ειρηναίον από το Πατριαρχείον,

την δε αδελφότητα των Εσφιγμενιτών από το Άγιον Όρος.

Έχουν αναθέσει οι σκοτειναί δυνάμεις,

που κατευθύνουν το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως 

(όπως το εδήλωσε ο Πατριάρχης Δημήτριος εις τον εκπρόσωπον του ''Ορθοδόξου Τύπου'' κ. Σωτήρχον εις την Κωνσταντινούπολιν) 

εις τον Βαρθολομαίον να αφανίσει τας δύο αυτάς αντιστάσεις καθ΄οιονδήποτε τρόπον.


Επειδή ο Ειρηναίος δεν θα συγκατατίθετο εις την υπογραφήν των αποφάσεων της Μεγάλης Συνόδου του 2016 και δεν θα συμμετείχεν εις τους διαλόγους με το Π.Σ.Ε. παπικούς και λοιπούς αιρετικούς, δι΄αυτό έπρεπε οπωσδήποτε να απομακρυνθεί από τον Πατριαρχικόν θρόνον. Προέβησαν εις χαλκευμένας κατηγορίας και εν συνεργασία με μερίδα Αγιοταφιτών και την ενεργόν συμπαράστασιν του Βαρθολομαίου αποφάσισαν την εκθρόνισήν του. Αι ''κατηγορίαι'' κατά του Ειρηναίου εκδικάσθησαν από δικαστήρια και αθωώθη. Παρά ταύτα δεν επανήλθεν εις την θέσιν του! Κατανοούν οι Αγιοταφίται την μεγάλην αδικίαν και τον φοβούνται. Τον έχουν κλειδώσει εις το διαμέρισμά του,δεν του δίδουν φαγητό. Δεν επιτρέπουν να τον επισκεφθούν. Ούτε επιτρέπουν εις ιατρούς να εξετάσει την υγείαν του. Είναι τελείως εγκαταλελειμένος.


Ο Ειρηναίος έχει διακονήσει από νέος εις το Πατριαρχείον και οφείλουν να του δίδουν την διατροφήν του! Έχει υποχρέωση το Πατριαρχείον. Του σφράγισαν ένα εκκλησάκι που είχε δια να προσεύχεται. Αν ευρεθεί κανένας χριστιανός και κατεβάσει με σχοινί το καλαθάκι θα έχει τροφή προς συντήρησήν του! Μόνον ο μητροπολίτης Καλαβρύτων ενδιαφέρθη επανειλημένως και τους έψεξε, τόσον τον πατριάρχην Ιεροσολύμων Θεόφιλον, όσο και τους Συνοδικούς Ιεράρχας. Δέκα χρόνια φυλακισμένος και εγκαταλελειμένος είναι μια μεγάλη αδικία και να είναι βέβαιον, ότι θα λογοδοτήσουν εις το φοβερόν κριτήριον, τόσο ο Βαρθολομαίος, όσο και ο Θεόφιλος με την σύνοδόν του. Δεδομένου, ότι εις το παράνομο δικαστήριο του Βαρθολομαίου εις το Φανάρι, δεν συνεφώνησαν όλοι οι Πατριάρχαι. Μόνον οι οικουμενισταί συνετάχθησαν με την οριακήν πλειοψηφία του Βαρθολομαίου.


Το ίδιο έτος που απεμάκρυναν τον Ειρηναίον από το Πατριαρχικόν αξίωμα,επενέβησαν και εις την Ι. Μ. Εσφιγμένου. Κατήργησαν το αυτοδιοίκητον της Ι.Μ.Ε. και εκδίκασαν πρωτοδίκως όλην την αδελφότητα της Μονής. Δεν εσεβάσθησαν, ούτε Ιερούς Κανόνας, ούτε τον Καταστατικόν Χάρτην του Αγίου Όρους και την αγιορείτικην Παράδοσιν. Επλήρωσαν τρεις νομικούς να γνωμοδοτήσουν (με εκατομμύρια δραχμάς), δια να αποφανθούν ότι πρέπει να εγκαταλείψουν την μετάνοιάν των και το άγιον Όρος!Χωρίς να στοιχειοθετείται κατηγορία προς εκδίωξιν ολοκλήρου Αδελφότητος. Τούτο συνέβη κατά πρώτην φοράν εις το άγιον Όρος.Το δε τραγικόν και τελείως ανήθικον και άδικον είναι η αντικατάστασις της Αδελφότητας και της νομικής υπάρξεως της Μονής (ώστε να μην υπάρχει Μονή Εσφιγμένου), ονόμασαν ''ηγούμενο της μονής Εσφιγμένου'', τους 3-4 μοναχούς του Κελλίου, 2 ''επιτρόπους'', έναν αντιπρόσωπον και όλοι μαζί ''σύναξις Γεροντική της Ι. Μ. Εσφιγμένου''.


Αυτά είναι έργα του Βαρθολομαίου με συνεγασία ορισμένων ηγουμένων και αντιπροσώπων της Ιεράς Κοινότητος και οι υπόλοιποι διαφωνούντες υπεχώρησαν προ απειλών καθαιρέσεως. Όλες οι εισπράξεις της Μονής από αγιορείτικα μισθώματα, από το 2001 μέχρι σήμερον, τα λαμβάνουν, ως οι άνω αποκαλούμενοι, Κατσουλιέρηδες. Από το 2005 και εντεύθεν εισπράττουν, ό,τι ενοίκια είχε η Μονή. Ο Βαρθολομαίος με την Ιερά Κοινότητα έχει εφοδιάσει την Κελιωτικήν αδελφότητα των Κατσουλιέρηδων με πλαστά χαρτιά και σφραγίδα, τα οποία επικυρώνει η Επιστασία, ως γνήσια και διεκδικούν την Ι. Μ. Εσφιγμένου και ολόκληρον την περιουσίαν που ανήκει εις την Μονήν. Διώκουν τους Πατέρας που ευρίσκονται εις το εν Καρυές,Αντιπροσωπείον. Έχουν επιχειρήσει τρεις φορές εξ αυτών με βαριοπούλες, λοστούς και μηχανήματα,κατά των Πατέρων που διαμένουν εις το Αντιπροσωπείον. Εσχάτως, τους έχουν εγκλωβίσει εντός του Αντιπροσωπείου μη ανεχόμενοι να κυκλοφορούν εντός των Καρυών, δια να διαθέσουν το εργόχειρόν των και να προμηθεύονται των αναγκαίων. Απαγορεύοντες τους προμηθευτάς να τους εξυπηρετούν. Ενάγουν συνεχώς εις τα πολιτικά δικαστήρια τους Πατέρας της Ι. Μ. Εσφιγμένου προκειμένου να τους καταπονήσουν δια να φύγουν από την μετάνοιάν των!


Εσχάτως έχει συμμαχήσει ο Βαρθολομαίος,ο Βατοπαιδινός π.Εφραίμ και Κατσουλιέρηδες κατά της Ι. Μ. Ε. Επιθυμεί ο π. Εφραίμ, ως επιχειρηματίας περί τα οικονομικά να αναπτύξει και την τοιαύτην με κατάληψιν και δευτέρας Μονής. Δι΄αυτό και συμπαρίσταται τους Κατσουλιέρηδες και τους προσκαλεί εις τας πανηγύρεις αναγνωρίζοντας μάλιστα και ως ''ηγούμενον της Ι. Μ. Ε. τον διάδοχον του Κατσουλιέρη! Στόχος ο Πατριάρχης Ειρηναίος και η Αδελφότης της Ι. Μ. Εσφιγμένου. Η αδικία αυτή οπωσδήποτε θα πληρωθεί. Αναμένει ο Θεός την μετάνοιαν των διωκτών και την αποκατάστασιν της αδικίας. Μάλιστα οι αδικήσαντες είναι και ιερωμένοι και προς τούτο εμποδίζονται από τους Ιερούς Κανόνας να λειτουργούν, εάν δεν αποκαταστατήσουν την αδικία. Δικαιοσύνη μάθετε οι ενοικούντες επί της γης. Οι αδικούμενοι υπομένοντες έχουν τον μισθόν παρά Κυρίου. Εν προκειμένω αδικούνται με τον σκοπόν να διαφυλάξουν την Ορθόδοξον Πίστιν, οπότε είναι μακάριοι!Αλλοίμονον εις τους ενεργούντας και μη αποδίδοντας το δίκαιον και μάλιστα ιερωμένους! Είναι μια μαύρη σελίδα τόσον εις το πατριαρχείον Ιεροσολύμων,όσον και εις τον άγιον Όρος.



Όσοι καθοιονδήποτε τρόπον εμπλέκονται εις την αδικίαν, οφείλουν να μετανοήσουν 

να απεκδυθούν των ευθυνών, καθότι ο Θεός δεν μυκτηρίζεται.

Ας μην γίνονται συνεργοί της νέας αντιχρίστου εποχής.

Έχει εκπονηθεί αντίχριστον πρόγραμμα δια το άγιον Όρος.

Εξ΄αυτού υπάρχει μεταξύ των άλλων η κατάργησις του αυτοδιοικήτου,

του αβάτου και εν όψει της πανθρησκείας,

εγκαταστάσεως αιρετικών εν αυτώ.

Ο διωγμός των Εσφιγμενιτών θα συμβάλλει εις την ολοκλήρωσιν του αντιχρίστου προγράμματος.



Αντιγραφή κειμένου από το περιοδικό της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου
 ''ΑΓΙΟΣ ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ''
τεύχος 28
Μάρτιος-Απρίλιος 2015
σελίδες 13-14
Επιμέλεια ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ



Περιοδικό ''Άγιος Αγαθάγγελος''


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Print Friendly and PDF